قاری و مؤذن بارگاه مطهر امام هشتم(ع) نیز هست و البته از آن دانش‌آموزان سختکوش و پرتلاش. «محمدامین کهن» در پایه نهم دبیرستان امام رضا(ع) درس می‌خواند و وقتی می‌خواهد از زندگی، تفریح و علایقش بگوید همه آن‌ها را در «تلاوت قرآن کریم» خلاصه می‌کند.

ماجرا از خانه و خانواده شروع شد
مشوق اصلی سوق دادنش به مسیر قرآنی، خانواده به ویژه برادر بزرگ‌ترش بود که تا مقام چهارمی مسابقات دانش‌آموزی قرآن کشور هم پیش رفته بود. خودش می‌گوید: «همیشه صوت مداحی و قرآن در خانه ما شنیده می‌شد اما کلاس چهارم بودم که به خاطر صدایم، تک‌خوان یک گروه تواشیح زیر نظر آستان قدس رضوی شدم.
یک ‌سالی به همین فعالیت مشغول بودم تا اینکه در ایام پیاده‌روی اربعین همراه گروه برای اجرا به مرز مهران رفتیم. آنجا گرم خواندن بودم که یک استاد قرآن در حال عبور، از صدایم خوشش آمد.
پس از اجرا به سراغم آمد تست صدا گرفت و خیلی از من تعریف کرد. بعد هم پیشنهاد داد به مؤسسه قرآنی‌اش سری بزنم. من یادم رفت ولی بعد از یک ماه با پدرم تماس گرفت و برای مداحی در یک مراسم دعوتم کرد. وقتی رفتم دیدم فضای مراسم و میهمانان، قرآنی است. از همان جلسه، پایم به مؤسسه قرآن و عترت «الظهر الجمیل الاعلی» باز شد و یک سال به عنوان مداح در همه سفرها و ویژه برنامه‌های مختلف حضور داشتم. در این مدت، با دیدن زیبایی تلاوت‌های بروبچه‌های مؤسسه به خودم گفتم، من هم صدای مناسبی دارم، چرا به فکر تلاوت قرآن نباشم؟».

ماجرای نذر قرآنی
کار را با تقلید از عبدالباسط و گوش دادن و تمرین و شاگردی استادان سروش عظیمی و احسان سوختانلو شروع کرد و سه سال طول کشید تا بتواند جوری تلاوت کند که قاری به حساب بیاید: «بعد از سه سال برای قرائت در حرم مطهر رضوی هم امتحان دادم. استادان این آزمون؛ آقایان محمدجواد پناهی، هاشم روغنی و حمید شاکرنژاد بودند. معمول امتیازدهی در حرم مطهر حضرت رضا(ع) این گونه است که امتیاز «الف» نمی‌دهند چون فقط مختص قاریان بین‌المللی است. دو استاد به من «ب» دادند ولی استاد شاکرنژاد به من «الف» داد و گفت تنها قاری نوجوانی هستم که تاکنون موفق شده از او امتیاز الف بگیرد».
می‌پرسم به نظر خودت کدام تلاوتت به یاد ماندنی‌ترین است؟ در جواب می‌گوید: «یکی از بهترین تلاوت‌هایم نیمه شعبان در حرم حضرت ابوالفضل العباس(ع) بود که در کنار استادان برجسته‌ای مثل حامد شاکرنژاد و دو تن از استادان مصری و عراقی تلاوت داشتم. من ابتهال «حب الحسین(ع)» را خواندم.
البته هر وقت تلاوتی را به حضرت رقیه(س) پیشکش می‌کنم، عجیب با استقبال مواجه می‌شود و همه چیز رو به‌ راه پیش می‌رود. چون یک بار با شنیدن روضه دلنشین یکی از مداحان مطرح، خیلی منقلب شدم. از آن زمان ارادت ویژه‌ای به خانم سه ساله کربلا دارم و هر جا تلاوت یا فضای مداحی برایم دشوار است، تلاوتم را نذر ایشان می‌کنم».
از همان نخستین حضورش در مسابقات قرآنی که سه سال پیش در رقابت‌های کشوری «سفیر سلامت» بود، طعم شیرین اول شدن را چشید. پس از آن، رتبه نخست مسابقات قرآنی دارالقرآن امام علی(ع)، دو بار کسب رتبه اول مسابقات ترنم وحی، دو مرتبه کسب مقام نخست نوجوانان زیر ۱۷ سال مسابقات ملی تلاوت مجلسی و دو مرتبه نیز موفق به کسب رتبه سوم مسابقات ملی قرآن، عترت و نماز دانش‌آموزی شده است. کهن در مسابقات ملی «ترنم وحی» به عنوان «پدیده قرآنی کشور» شناخته شد، اما در آخرین مسابقات ملی «تلاوت مجلسی» که در برج میلاد پایتخت برگزار شد، به عنوان «برترین قاری نوجوان سال ۱۴۰۰» معرفی شد.

کار، علاقه و تفریح پدیده قرآنی
از همه ماجراهای کارنامه موفق قرآنی‌اش که تعریف کرد، از اثرات این همه سال مؤانست با آیات الهی جویا شدم و او به آیه شریفه «وَاعْبُدُوا اللهَ وَلَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا» اشاره کرد و گفت: تأمل‌برانگیز است که خداوند پس از دعوت به پرستش، بلافاصله نیکی به والدین را مورد تأکید قرار داده. هر وقت به خاطر احوالات دوران نوجوانی، با پدر و مادرم به مشکل برمی‌خورم، فوراً به یاد این آیه می‌افتم و ضمن عذرخواهی از آن‌ها، برای دلجویی بیشتر دستشان را می‌بوسم.
به عنوان آخرین سؤال از این قاری و مؤذن نوجوان پرسیدم، پس از ساعت فراغت از درس، اوقات فراغت خودت را با چه کاری پر می‌کنی؟ یک ‌کلام گفت: علاقه و تفریح و همه زندگی‌ام، شنیدن و قرائت قرآن کریم است.

خبرنگار: سارا صالحی